จุดกำเนิดเนคไทสากล
กำเนิดจากการที่ได้มีการเฉลิมฉลองชัยชนะของทหารโครเอเชียที่รบชนะชาวเติร์ก ในยุคสมัยการล่าอาณานิคมของประเทศฝรั่งเศส ซึ่งส่วนใหญ่ของทหารพวกนี้คือการรับจ้าง ได้มีการนำผ้ามาพันคอสีแดงสดพันคอหรือที่เรียกว่า ( Necktie ) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ในการบ่งบอกว่าเป็นพวกเดียวกัน
หลังศึกสงครามสงบ เหล่าทหารกลุ่มนี้คือวีรบุรุษของสงครามในยุคนั้น ได้รับเกียรติยศสูงส่งโดยการได้รับโอกาสได้เข้าเฝ้าพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส (ซึ่งตรงกับสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช)
ดังนั้น เมื่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ได้ทอดพระเนตรและทรงชอบผ้าพันคอของทหารที่เข้าเฝ้าจึงเอามาใช้บ้าง จากนั้นเหล่าชนชั้นสูงและประชาชนทั่วไปก็เลียนแบบพระองค์อีกต่อหนึ่ี่งนับได้ว่าพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เป็นผู้นำแฟชั่นที่ทำให้เน็คไทสีแดง กลายมาเป็นเครื่องแต่งกายสุภาพบุรุษอันเป็นที่นิยมของผู้ชายเรื่อยมา
หลังจากนั้นแฟชั่นเนคไทได้แพร่หลายเข้ามาถึงประเทศอังกฤษโดยพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ซึ่งท่านชื่นชอบหลงใหลในเรื่องราวของผ้าพันคอที่ทำจากผ้าลูกไม้ซึ่งมีราคาแพงยุคนั้นผู้ชายอังกฤษนิยมผูกผ้าพันคอเพื่อให้มีบุคลิกที่สง่างามและที่อังกฤษนี่เองมีการคิดค้นวิธีผูกผ้าพันคอที่หลากหลาย รวมถึงการเลือกชนิดของผ้ามาใช้ตัดเย็บ อาทิเช่น ผ้าฝ้าย ผ้าลูกไม้ ผ้าลินิน และผ้ามัสลิน เป็นต้น
การเปลี่ยนแปลงรูปแบบจากผ้าพันคอมาเป็นเน็คไท เริ่มขึ้นในราวศตวรรษที่ 19 นวัตกรรมของเน็คไทชิ้นเอกเกิดขึ้นโดยชาวอเมริกันชื่อ เจสส์ ลองส์ดอร์ฟ (Jesse Langdorf) เขาได้ออกแบบเน็คไทให้ผูกได้สะดวกและมีรูปแบบที่ทันสมัยขึ้น เน็คไทของเจสส์ทำขึ้นจากผ้า 3 ชิ้น จากนั้นนำมาเย็บติดกัน โดยมีความกว้างประมาณ 1-4 นิ้ว ส่วนความยาวไม่ได้ระบุเอาไว้ และมีแถบผ้าเล็ก ๆ ติดไว้ด้านหลังของเน็คไทให้สอดส่วนปลายผ้าเข้าไปได้ (ลักษณะคล้ายกับเน็คไทที่เราคุ้นตาในปัจจุบัน) ทำให้สะดวกในการปรับความสั้นยาวของเน็คไท หลังจากที่ผูกปมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ช่วยให้ลดความเสียหายจากการรีดและการถอดเน็คไทบ่อย ๆ ต่อมาเน็คไทดังกล่าวได้มีการจดสิทธิบัตรในปี ค.ศ. 1924
(คัดลอกส่วนหนึ่งจากบทความ “เน็คไท สัญลักษณ์ทหารกล้าสู่แฟชั่นสากลนิยม” เขียนโดย ณัฏฐชัย วิรูฬห์วชิระ ในนิตยสารศิลปวัฒนธรรม ตุลาคม 2551)
